اینباراز شهیدی دیگر که در راه رضای خدا همه چیز خود را فروگذاشته و فارغو سبکبال به سوی خدایش پرگشود سخن می گوییم.
حشمت الله بخشنده در بیست وسوم شهریور سال 42 در خانواده ای مذهبی ومتدین و عاشق اسلام درشهرستان کنگاورمتولد شد.
از کلاس دوم ابتدایی شروع به یادگرفتن قرآن ومسائل دینینمود. درکلاس پنجم بودکه به علت افشاگریمعلمشان از رژیم طاغوت او نیز تا اندازه ای به ستمگری های خاندان ننگینپهلوی پی برد.
یکى از اصحاب امام رضا علیه السلام به نام معمّر بن خلاد حکایت می کند: هر موقع سفره غذا براى آن حضرت پهن مى گردید، کنار آن سفره نیز یک سینى آورده مى شد.
"تقوا" از ماده "وقی" به معنی خودنگهداری است، این که انسان در یک حالی باشد که بتواند خود را نگهداری کند. تقوای الهی نگهداری خود است از آنچه بد است، برای خدا.
مرحوم قطب الدّین راوندى در کتاب خود، به نقل از حضرت جوادالا ئمّه علیه السلام حکایت کند: یکى از اصحاب امام رضا علیه السلام مریض شده و در بستر بیمارى افتاده بود، روزى حضرت از او عیادت نمود و ضمن دیدار، به او فرمود: در چه حالتى هستى؟
عرض کردم: مرگ را بسیار سخت و دردناک مى بینم.
روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر بود. علت ناراحتی اش را پرسید. شخص پاسخ داد : در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم.
جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.
سقراط گفت : چرا رنجیدی ؟
